3.4Ujęcie przychodów ze sprzedaży

Przychody ze sprzedaży ujmowane są w wartości godziwej zapłaty otrzymanej lub należnej, po pomniejszeniu

o rabaty, zwroty klientów i podobne pomniejszenia, w tym podatek od towarów i usług VAT. 

3.5Leasing

W momencie zawarcia nowej umowy, Grupa ocenia, czy umowa jest leasingiem lub czy zawiera leasing. Umowa jest leasingiem lub zawiera leasing, jeżeli na jej mocy przekazuje się prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów na dany okres w zamian za wynagrodzenie. Aby ocenić, czy na podstawie zawartej umowy przekazuje się prawo sprawowania kontroli nad użytkowaniem danego składnika aktywów przez dany okres, Grupa ocenia, czy przez cały okres użytkowania dysponuje łącznie następującymi prawami:

▪ prawem do uzyskania zasadniczo wszystkich korzyści ekonomicznych z użytkowania zidentyfikowanego składnika

aktywów oraz

▪ prawem do kierowania użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów.

Prawa wynikające z umów leasingu, najmu, dzierżawy oraz innych umów, które spełniają definicję leasingu zgodnie z wymogami MSSF 16 są ujmowane jako aktywa z tytułu prawa do użytkowania bazowych składników aktywów w ramach aktywów trwałych oraz drugostronnie jako zobowiązania z tytułu leasingu.

Początkowe ujęcie i wycena

W dacie rozpoczęcia leasingu Grupa jako leasingobiorca wycenia składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania według kosztu obejmującego:

▪ kwotę początkowej wyceny zobowiązania z tytułu leasingu,

▪ wszelkie opłaty leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia lub przed tą datą, pomniejszone o wszelkie otrzymane zachęty leasingowe,

▪ wszelkie początkowe koszty bezpośrednie poniesione przez leasingobiorcę,

▪ szacunek kosztów, które mają zostać poniesione przez leasingobiorcę w związku z demontażem i usunięciem bazowego składnika aktywów, przeprowadzeniem renowacji miejsca, w którym się znajdował, lub przeprowadzeniem renowacji bazowego składnika aktywów do stanu wymaganego przez warunki leasingu, chyba że te koszty są ponoszone w celu wytworzenia zapasów. Leasingobiorca przyjmuje na siebie obowiązek pokrycia tych kosztów w dacie rozpoczęcia albo w wyniku używania bazowego składnika aktywów przez dany okres.

W dacie rozpoczęcia leasingu, Grupa jako leasingobiorca wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wysokości wartości bieżącej opłat leasingowych pozostających do spłaty w tej dacie, zdyskontowanych z zastosowaniem stopy procentowej leasingu.

Późniejsza wycena

Po początkowym ujęciu Grupa wycenia prawo do korzystania ze składnika aktywów stosując model kosztu czyli według kosztu pomniejszonego o odpisy amortyzacyjne i trwałą utratę wartości oraz skorygowanego z tytułu jakiejkolwiek aktualizacji wyceny zobowiązania z tytułu leasingu.

Po dacie rozpoczęcia Grupa wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu poprzez:

▪ zwiększenie wartości bilansowej w celu odzwierciedlenia odsetek od zobowiązania z tytułu leasingu,

▪ zmniejszenie wartości bilansowej w celu uwzględnienia zapłaconych opłat leasingowych,

▪ zaktualizowanie wyceny wartości bilansowej w celu uwzględnienia wszelkiej ponownej oceny lub zmiany leasingu lub w celu uwzględnienia zaktualizowanych zasadniczo stałych opłat leasingowych.

3.6Waluty obce

Transakcje przeprowadzane w walucie innej niż waluta funkcjonalna wykazuje się po kursie waluty obowiązującym na dzień transakcji. Na dzień bilansowy aktywa i zobowiązania pieniężne denominowane w walutach obcych są przeliczane według kursu obowiązującego na ten dzień. Aktywa i zobowiązania wyceniane w wartości godziwej i denominowane w walutach obcych wycenia się po kursie obowiązującym w dniu ustalenia wartości godziwej. Pozycje niepieniężne wyceniane są według kosztu historycznego.

3.8Koszty świadczeń pracowniczych

Świadczenia po okresie zatrudnienia w formie programów określonych świadczeń (odprawy emerytalne) oraz inne długoterminowe świadczenia (nagrody jubileuszowe, renty inwalidzkie itp.) ustalane są przy użyciu metody prognozowanych uprawnień jednostkowych, z wyceną aktuarialną przeprowadzaną na dzień bilansowy. Zyski i straty aktuarialne ujmowane są w całości w innych całkowitych dochodach. Koszty przeszłego zatrudnienia rozpoznawane są natychmiast w stopniu, w jakim dotyczą świadczeń już nabytych, a w pozostałych przypadkach amortyzuje się je metodą liniową przez średni okres, po którym świadczenia zostają nabyte.

Krótkoterminowe świadczenia pracownicze ujmuje się jako zobowiązanie (bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów), po potrąceniu wszelkich kwot już zapłaconych oraz jako koszt okresu , chyba że stanowią koszt wytworzenia składników aktywów.

3.10Rzeczowe aktywa trwałe

Rzeczowe aktywa trwałe obejmują środki trwałe i nakłady na środki trwałe w budowie, które Grupa zamierza wykorzystywać w swojej działalności oraz na potrzeby administracyjne w okresie dłuższym niż 1 rok, które w przyszłości spowodują wpływ korzyści ekonomicznych. Nakłady na środki trwałe obejmują poniesione nakłady inwestycyjne jak również poniesione wydatki na przyszłe dostawy maszyn, urządzeń i usług związanych z wytworzeniem środków trwałych (przekazane zaliczki). Środki trwałe obejmują istotne specjalistyczne części zamienne które funkcjonują jako element środka trwałego.

Rzeczowe aktywa trwałe ujmowane są pierwotnie w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia.

Nakłady na środki trwałe w budowie oraz środki trwałe, z wyłączeniem gruntów, prezentowane są w skonsolidowanym sprawozdaniu z sytuacji finansowej według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia, pomniejszonych o ujęte odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także odpisy z tytułu utraty wartości. Koszt wytworzenia dla środków trwałych

w budowie obejmuje opłaty oraz, dla odpowiednich aktywów, koszty finansowania zewnętrznego skapitalizowane zgodnie z zasadami rachunkowości Grupy. Amortyzacja dotycząca tych aktywów trwałych rozpoczyna się w momencie rozpoczęcia ich użytkowania, zgodnie z zasadami dotyczącymi pozostałych aktywów trwałych. 

Amortyzacja środków trwałych, w tym komponentów, odbywa się według stawek odzwierciedlających przewidywany okres ich użytkowania. Szacunki okresu użytkowania rewidowane są corocznie. Dla celów amortyzacji środków trwałych stosowana jest metoda amortyzacji liniowej. 

Składniki majątku trwałego o okresie użytkowania dłuższym niż 1 rok, ale o wartości jednostkowej nie przekraczającej 3,5 tys. zł, podlegają jednorazowemu umorzeniu w pełnej wartości w okresie przyjęcia do użytkowania.

Grunty własne nie podlegają amortyzacji. 

Grunty wyceniane są w wartości godziwej na podstawie wyceny niezależnego rzeczoznawcy majątkowego.

Budynki i budowle użytkowane w procesie produkcji i dostarczania towarów i usług, jak również dla celów administracyjnych wykazywane są w skonsolidowanym sprawozdaniu z sytuacji finansowej w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia pomniejszonych w kolejnych okresach o skumulowane odpisy amortyzacyjne oraz ewentualne odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Amortyzację budynków i budowli ujmuje się w skonsolidowanym sprawozdaniu z całkowitych dochodów w wyniku finansowym okresu. 

Środki trwałe oraz środki trwałe w budowie poddawane są testowi na utratę wartości jeśli istnieją przesłanki wskazujące na występowanie utraty wartości, przy czym dla środków trwałych w budowie w okresie ich realizacji ewentualna utrata wartości określana jest na każdy dzień bilansowy. Skutki utraty wartości środków trwałych oraz środków trwałych w budowie odnoszone są w pozostałe koszty operacyjne.

Aktywa z tytułu prawa do użytkowania są amortyzowane liniowo przez krótszy z dwóch okresów: okres leasingu lub okres użytkowania bazowego składnika aktywów, chyba, że Grupa posiada wystarczającą pewność, że uzyska tytuł własności przed upływem okresu leasingu – wówczas prawo do użytkowania amortyzuje się od dnia rozpoczęcia leasingu do końca okresu użytkowania składnika aktywów. .

Zyski lub straty wynikłe ze sprzedaży / likwidacji lub zaprzestania użytkowania pozycji rzeczowych aktywów trwałych określa się jako różnicę między przychodami ze sprzedaży a wartością bilansową tych pozycji i ujmuje się je w skonsolidowanym sprawozdaniu z całkowitych dochodów w wyniku finansowym okresu.

Na dzień bilansowy środki trwałe inne niż grunty, budynki, budowle i środki trwałe w budowie wyceniane są według kosztu pomniejszonego o dokonane odpisy amortyzacyjne oraz ewentualne odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. 

3.11Nieruchomości inwestycyjne

Za nieruchomości inwestycyjne uznaje się nieruchomości, które Grupa jako właściciel lub leasingobiorca posiada w celu posiadania przychodów z czynszu lub są utrzymywane ze względu na spodziewany przyrost ich wartości.

Nieruchomości inwestycyjne wycenia się początkowo według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia. Przy początkowej wycenie uwzględnia się koszty przeprowadzenia transakcji. Po ujęciu początkowym nieruchomości te wycenia się zgodnie z modelem wartości godziwej. Zyski i straty wynikające ze zmiany wartości godziwej nieruchomości inwestycyjnych ujmowane są w wyniku finansowym okresu , w którym nastąpiła zmiana.

Zyski lub straty ze sprzedaży / likwidacji lub zaprzestania użytkowania nieruchomości określa się jako różnicę między przychodami ze sprzedaży a wartością bilansową tych pozycji i ujmuje się je w skonsolidowanym sprawozdaniu z całkowitych dochodów, w wyniku finansowym okresu. 

3.14Zapasy

Zapasy są aktywami, przeznaczonymi do sprzedaży w toku zwykłej działalności gospodarczej, będącymi w trakcie produkcji przeznaczonej na sprzedaż oraz mającymi postać materiałów lub surowców zużywanych w procesie produkcyjnym lub w trakcie świadczenia usług. Zapasy obejmują materiały, towary, produkty gotowe oraz produkcję w toku.

Materiały i towary wycenia się pierwotnie w cenach nabycia. Na dzień bilansowy wycena materiałów i towarów odbywa się z zachowaniem zasad ostrożnej wyceny, tzn. kategorie te wyceniane są według ceny nabycia lub ceny sprzedaży możliwej do uzyskania w zależności od tego która z nich jest niższa.

Produkty gotowe oraz produkty w toku wycenia się pierwotnie na poziomie rzeczywistego kosztu wytworzenia. Na dzień bilansowy wycena produktów gotowych i produkcji w toku odbywa się z zachowaniem zasad ostrożnej wyceny.

Rozchód zapasów odbywa się według zasad identyfikacji określonych zakupionych partii przy uwzględnieniu metody FIFO i odnoszony jest w koszt własny sprzedaży. Odpisy aktualizujące dotyczące zapasów, wynikające z ostrożnej wyceny oraz odpisy aktualizujące dla pozycji zalegających, jak i ich odwrócenia, odnoszone są w pozostałe koszty operacyjne. 

3.16Rezerwy

Rezerwy tworzone są w przypadku, kiedy na jednostkach Grupy ciąży istniejący obowiązek, prawny lub zwyczajowo oczekiwany, wynikający ze zdarzeń przeszłych i gdy prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków uosabiających korzyści ekonomiczne oraz można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego zobowiązania, przy czym kwoty tego zobowiązania lub termin jego wymagalności nie są pewne.

Ujmowana kwota rezerwy odzwierciedla możliwie najdokładniejszy szacunek kwoty wymaganej do rozliczenia bieżącego zobowiązania na dzień bilansowy, z uwzględnieniem ryzyka i niepewności związanej z tym zobowiązaniem. W przypadku wyceny rezerwy metodą szacunkowych przepływów pieniężnych koniecznych do rozliczenia bieżącego zobowiązania, jej wartość bilansowa odpowiada wartości bieżącej tych przepływów. 

3.20Zasady klasyfikacji wyceny w wartości godziwej

Grupa dokonuje wyceny w wartości godziwej według klasyfikacji rodzaju informacji i danych wykorzystywanych na potrzeby wyceny, zgodnie z poniższą hierarchią:

- notowane na aktywnych rynkach ceny giełdowe za identyczne aktywa lub zobowiązania (poziom 1)

- dane wejściowe inne niż wymienione w poziomie 1 notowane ceny giełdowe, ale możliwe do stwierdzenia lub zaobserwowania bezpośrednio lub pośrednio (poziom 2)

- dane wejściowe nieoparte na możliwych do zaobserwowania danych rynkowych (poziom 3).

4.Podstawowe osądy rachunkowe i podstawy szacowania niepewności

Stosując zasady rachunkowości obowiązujące w Grupie Kapitałowej, zarząd jednostki dominującej zobowiązany jest do dokonywania szacunków, osądów i założeń dotyczących kwot wyceny poszczególnych składników aktywów i zobowiązań. Szacunki i związane z nimi założenia opierają się o doświadczenia historyczne i inne czynniki uznawane za istotne. Rzeczywiste wyniki mogą odbiegać od przyjętych wartości szacunkowych.

Szacunki i leżące u ich podstaw założenia podlegają bieżącej weryfikacji. Zmianę wielkości szacunkowych ujmuje się

w okresie, w którym nastąpiła weryfikacja, jeśli dotyczy ona wyłącznie tego okresu, lub w okresie bieżącym i okresach przyszłych, jeśli zmiana dotyczy ich na równi z okresem bieżącym.

Grupa dokonuje szacunków m.in. w zakresie przyszłych wpływów i wypływów pieniężnych z tytułu prowadzenia podstawowej działalności operacyjnej przy użyciu posiadanej sieci dystrybucyjnej i marki NTT System, które łącznie stanowią składniki wartości niematerialnych o nieokreślonym okresie użytkowania, podlegające testowaniu pod kątem utraty ich wartości. Prognozy przyszłych wpływów i wypływów pieniężnych opierają się na racjonalnych założeniach odzwierciedlających ocenę kierownictwa jednostki dominującej odnośnie przyszłych warunków gospodarczych prowadzonej działalności, analizy historycznej uzyskiwanych przychodów, wpływu podjętych działań w celu utrzymania udziału w rynku i pozyskiwania nowych (w tym zagranicznych) rynków zbytu, a także zwiększania poziomu generowanej marży oraz kontroli poziomu kosztów sprzedaży i ogólnego zarządu poprzez reorganizację struktury organizacyjnej Grupy, wzrost wydajności, poprawę rotacji zapasów i usprawnianie procesu sprzedaży i obsługi logistycznej. Szacunki wpływów i wypływów pieniężnych dyskontowane są następnie o rynkową stopę procentową inwestycji wolnej od ryzyka oraz premię za ryzyko i służą wyznaczeniu wartości użytkowej i tym samym wartości odzyskiwalnej składników wartości niematerialnych w postaci sieci dystrybucyjnej i marki NTT System.